Gedicht

'Over dit gedicht is gedacht' van Joke van Leeuwen gaat over de moeilijkheid van de werkwoorden in het Nederlands...

Over dit gedicht is gedacht

Lopen wordt liep, maar hopen niet hiep.	Schelden wordt schold, maar melden niet mold.
Laten wordt liet, maar praten niet priet.	Stinken wordt stonk, maar hinken niet honk.
Komen wordt kwam, maar dromen niet dram.	Geven wordt gaf, maar beven niet baf.
Vragen wordt vroeg, maar zagen niet zoeg,	Treffen wordt trof, maar keffen niet kof.
Vliegen wordt vloog, maar wiegen niet woog.	Zwellen wordt zwol, maar bellen niet bol.
Bieden wordt bood, maar spieden niet spood.	Mogen wordt mocht, maar drogen niet drocht.
Vriezen wordt vroor, maar niezen niet noor.	Blazen wordt blies, maar razen niet ries.
Lijken wordt leek, maar prijken niet preek.	Graven wordt groef, maar draven niet droef.
Krijgen wordt kreeg, maar hijgen niet heeg.	Winnen wordt won, maar pinnen niet pon.
Zenden wordt zond, maar wenden niet wond.	Stelen wordt stal, maar delen niet dal.
Brengen wordt bracht, maar mengen niet macht.	Vallen wordt viel, maar ballen niet biel.
Sterven wordt stierf, maar verven niet vierf.	Weten wordt wist, maar meten niet mist.
Zitten wordt zat, maar spitten niet spat.	Zullen wordt zou, maar vullen niet vou.
Schenken wordt schonk, maar denken niet donk.	Zwemmen wordt zwom, maar klemmen niet klom.
Ja. Maar waarom? Joke van Leeuwen, Verwarrende werkwoorden